المنت‌های DOM

به دلیل کارایی و سازگاری با مرورگرهای مختلف، ری‌اکت سیستم DOM خود را، مستقل از مرورگر پیاده‌سازی می‌کند. ما از این فرصت استفاده کردیم تا مقداری به زمختی های پیاده‌سازی DOM در مرورگر نظم دهیم.

در ری‌اکت، تمامی ویژگی‌ها و صفات DOM (از جلمه event handler ها) باید به صورت camelCase باشند. برای مثال، صفت tabindex در HTML با صفت tabIndex در ری‌اکت مطابقت دارد. استثناهایی که وجود دارند یکی صفات aria-* و دیگری صفات data-* هستند که باید با حروف کوچک نوشته بشوند. برای مثال aria-label همان aria-label باقی می‌ماند.

تفاوت بین صفات

صفاتی وجود دارند که عملکردشان در ری‌اکت با HTML متفاوت است:

checked

صفت checked در کامپوننت های <input> که از تیپ checkbox یا radio هستند قابل استفاده است. شما میتوانید از آن بدین شکل که وضعیت کامپوننت چک خورده باشد یا نه استفاده کنید. این برای ساختن کامپوننت‌های کنترل شده مناسب است. معادل کنترل نشده آن defaultChecked هست که فقط وضعیت چک خوردن همان اول کامپوننت را هنگام mount شدن بر عهده دارد.

className

برای اختصاص دادن یک کلاس CSS، از صفت className استفاده کنید. این در مورد همه المنت های معمول DOM و SVG مانند <div>، <a> و سایرین صدق می‌کند.

اگر از ری‌اکت برای Web Components (که البته رایج نیست) استفاده می‌کنید، صفت class را مورد استفاده قرار دهید.

dangerouslySetInnerHTML

dangerouslySetInnerHTML جایگزین ری‌اکت برای innerHTML جهت استفاده در DOM مرورگر است. به طور کلی، قرار دادن HTML از داخل کد، کار پر خطریست، برای این‌که به‌راحتی کاربران را در معرض حمله تزریق اسکریپت از طریق وبگاه (XSS) قرار می‌دهد. البته که می‌توانید مستقیما HTML را از طریق ری‌اکت وارد کنید، اما باید بنویسید dangerouslySetInnerHTML و یک شئ با کلید __html در آن قرار بدهید تا به خودتان یادآوری کنید که کار خطرناکی کرده‌اید. برای مثال:

function createMarkup() {
  return {__html: 'First · Second'};
}

function MyComponent() {
  return <div dangerouslySetInnerHTML={createMarkup()} />;
}

htmlFor

از اونجایی که for کلمه رزرو شده ای در جاوااسکریپت هست، المنت های ری‌اکت از htmlFor استفاده میکنند.

onChange

رویداد onChange رفتاری که از او انتظار می‌رود را دارد: هر وقت که یک فیلد از فرم تغییر کند، این رویداد اجرا می‌شود. ما عمدا از رفتار آن، آن طور که در مرورگر تعریف شده تبعیت نمی کنیم، چون onChange نامی اشتباه برای رفتارش دارد و ری‌اکت برای مدیریت زنده ی اطلاعات وارد شده توسط کاربر به آن اتکا دارد.

selected

اگر می خواهید یک <option> را در حالت انتخاب‌شده قرار دهید، مقدار value آن را به مقدار value تگ ` بدهید. برای یافتن دستورالعمل با جزییات، به “تگ select” مراجعه کنید.

style

توجه

بعضی مثال‌های این مستندات از style برای راحتی کار استفاده می‌کند، اما **استفاده کردن از صفت style به عنوان راهکار اصلی برای style دادن به المنت‌ها، عموما پیشنهاد نمی‌شود. ** در غالب موارد، className باید برای ارجاع دادن به کلاس‌های تعریف شده در یک CSS stylesheet خارجی استفاده شود. style معمولا در اپلیکیشن های ری‌اکت وقتی استفاده می‌شود که نیاز به اضافه کردن style های پویا در زمان render باشد. مراجعه کنید به سوالات متداول: style دادن و CSS. صفت style، یک شئ جاوااسکریپت با ویژگی‌های camelCased قبول می‌کند، نه اینکه یک رشته CSS قبول کند. این با ویژگی style جاوااسکریپت در DOM سازگاری دارد، بهینه‌تر است و از حفره‌های امنیتی XSS جلوگیری می‌کند. برای مثال:

const divStyle = {
  color: 'blue',
  backgroundImage: 'url(' + imgUrl + ')',
};

function HelloWorldComponent() {
  return <div style={divStyle}>Hello World!</div>;
}

به یاد داشته باشید که style ها به صورت اتوماتیک prefix ندارند. برای این‌که بتوانید مرورگرهای قدیمی را هم پشتیبانی کنید، باید ویژگی‌های مربوطه style را خودتان اضافه کنید:

const divStyle = {
  WebkitTransition: 'all', // note the capital 'W' here
  msTransition: 'all' // 'ms' is the only lowercase vendor prefix
};

function ComponentWithTransition() {
  return <div style={divStyle}>This should work cross-browser</div>;
}

کلیدهای style به صورت camelCase هستند تا با روشی که node به ویژگی‌های DOM از طریق جاوااسکریپت دسترسی پیدا می‌کند، سازگاری داشته‌باشد (مثال: node.style.backgroundImage). همه Vendor Prefix ها به جز ms باید با حرف بزرگ شروع بشوند. برای همین است که WebkitTransition در ابتدا یک “W” بزرگ دارد.

ری‌اکت به طور اتوماتیک یک پسوند “px” به برخی ویژگی‌های عددی style درخط (inline) اضافه می‌کند. اگر می‌خواهید واحدی غیر از “px” استفاده کنید، مقدار آن را به صورت یک رشته همراه با واحد مورد نظر وارد کنید. برای مثال:

// Result style: '10px'
<div style={{ height: 10 }}>
  Hello World!
</div>

// Result style: '10%'
<div style={{ height: '10%' }}>
  Hello World!
</div>

البته همه ویژگی‌های style به رشته و پیکسل تبدیل نمی‌شوند. برخی از آنها بدون واحد باقی می‌مانند (مثلا zoom، order و flex). لیست کامل این ویژگی‌های بدون واحد در اینجا قابل مشاهده است.

suppressContentEditableWarning

معمولا، هر وقت که یک المنت والد به عنوان contentEditable علامت‌ گذاری می‌شود، هشداری داده می شود چون کار نخواهد کرد. این صفت باعث می‌شود تا آن هشدار مسکوت باقی بماند. از این استفاده نکنید، مگر اینکه یک کتابخانه ای دارید می‌سازید مثل Draft.js که خودش به صورت دستی contentEditable را مدیریت می‌کند.

suppressHydrationWarning

اگر از rendering سمت سروری ری‌اکت استفاده می‌کنید، در صورتی که محتوای render شده کلاینت با محتوای render شده سرور متفاوت باشد، هشداری دریافت می‌کنید. البته، در برخی موارد خیلی سخت است که دقیقا با همدیگر جور بشوند. برای مثال timestamp ها بین سرور و کلاینت متفاوت خواهند بود.

اگر شما suppressHydrationWarning را برای المنتی true کنید، ری‌اکت برای مغایرت‌های صفات و محتوای آن المنت به شما هشدار نخواهد داد. فقط تا یک سطح از عمق کار خواهد کرد، و این هم به منظور یک راه فرار است، زیاد از آن استفاده نکنید. شما می‌توانید در مورد hydration در اسناد ReactDOM.hydrate() بیشتر بخوانید.

value

صفت value توسط کامپوننت های <input>، <select> و <textarea> پشتیبانی می‌شود. شما می‌توانید از آن برای تعیین مقدار یک کامپوننت استفاده کنید. این برای ساختن کامپوننت های کنترل‌شده مناسب است. defaultValue معادل غیر کنترلی آن است، که مقدار کامپوننت را در هنگام mount شدن تعیین می‌کند.

تمام صفات HTML قابل پشتیبانی

بعد از ری‌اکت ۱۶، هر صفت استاندارد یا سفارشیDOM کاملا پشتیبانی می‌شود.

AP‌Iای که ری‌اکت برای DOM ارائه کرده، همیشه با محوریت JavaScript بوده‌است. از آن‌جایی که کامپوننت‌های ری‌اکت معمولا هم prop‌های مربوط به DOM و همpropهای سفارشی را دریافت می‌کند، ری‌اکت از قانون camelCase استفاده می‌کند. درست مشابه APIهایی که DOM ارائه می‌کند:

<div tabIndex={-1} />      // Just like node.tabIndex DOM API
<div className="Button" /> // Just like node.className DOM API
<input readOnly={true} />  // Just like node.readOnly DOM API

این prop ها شبیه صفات HTML همگون خود کار می‌کنند، به استثناء موارد خاص که در بالا ذکر شده اند.

برخی از صفات DOM که توسط ری‌اکت پشتیبانی می‌شوند عبارتند از:

accept acceptCharset accessKey action allowFullScreen alt async autoComplete
autoFocus autoPlay capture cellPadding cellSpacing challenge charSet checked
cite classID className colSpan cols content contentEditable contextMenu controls
controlsList coords crossOrigin data dateTime default defer dir disabled
download draggable encType form formAction formEncType formMethod formNoValidate
formTarget frameBorder headers height hidden high href hrefLang htmlFor
httpEquiv icon id inputMode integrity is keyParams keyType kind label lang list
loop low manifest marginHeight marginWidth max maxLength media mediaGroup method
min minLength multiple muted name noValidate nonce open optimum pattern
placeholder poster preload profile radioGroup readOnly rel required reversed
role rowSpan rows sandbox scope scoped scrolling seamless selected shape size
sizes span spellCheck src srcDoc srcLang srcSet start step style summary
tabIndex target title type useMap value width wmode wrap

به همین ترتیب، تمام صفات SVG کاملا پشتیبانی می‌شوند:

accentHeight accumulate additive alignmentBaseline allowReorder alphabetic
amplitude arabicForm ascent attributeName attributeType autoReverse azimuth
baseFrequency baseProfile baselineShift bbox begin bias by calcMode capHeight
clip clipPath clipPathUnits clipRule colorInterpolation
colorInterpolationFilters colorProfile colorRendering contentScriptType
contentStyleType cursor cx cy d decelerate descent diffuseConstant direction
display divisor dominantBaseline dur dx dy edgeMode elevation enableBackground
end exponent externalResourcesRequired fill fillOpacity fillRule filter
filterRes filterUnits floodColor floodOpacity focusable fontFamily fontSize
fontSizeAdjust fontStretch fontStyle fontVariant fontWeight format from fx fy
g1 g2 glyphName glyphOrientationHorizontal glyphOrientationVertical glyphRef
gradientTransform gradientUnits hanging horizAdvX horizOriginX ideographic
imageRendering in in2 intercept k k1 k2 k3 k4 kernelMatrix kernelUnitLength
kerning keyPoints keySplines keyTimes lengthAdjust letterSpacing lightingColor
limitingConeAngle local markerEnd markerHeight markerMid markerStart
markerUnits markerWidth mask maskContentUnits maskUnits mathematical mode
numOctaves offset opacity operator order orient orientation origin overflow
overlinePosition overlineThickness paintOrder panose1 pathLength
patternContentUnits patternTransform patternUnits pointerEvents points
pointsAtX pointsAtY pointsAtZ preserveAlpha preserveAspectRatio primitiveUnits
r radius refX refY renderingIntent repeatCount repeatDur requiredExtensions
requiredFeatures restart result rotate rx ry scale seed shapeRendering slope
spacing specularConstant specularExponent speed spreadMethod startOffset
stdDeviation stemh stemv stitchTiles stopColor stopOpacity
strikethroughPosition strikethroughThickness string stroke strokeDasharray
strokeDashoffset strokeLinecap strokeLinejoin strokeMiterlimit strokeOpacity
strokeWidth surfaceScale systemLanguage tableValues targetX targetY textAnchor
textDecoration textLength textRendering to transform u1 u2 underlinePosition
underlineThickness unicode unicodeBidi unicodeRange unitsPerEm vAlphabetic
vHanging vIdeographic vMathematical values vectorEffect version vertAdvY
vertOriginX vertOriginY viewBox viewTarget visibility widths wordSpacing
writingMode x x1 x2 xChannelSelector xHeight xlinkActuate xlinkArcrole
xlinkHref xlinkRole xlinkShow xlinkTitle xlinkType xmlns xmlnsXlink xmlBase
xmlLang xmlSpace y y1 y2 yChannelSelector z zoomAndPan

شما می‌توانید صفات سفارشی را استفاده کنید تا وقتی که کاملا با حروف کوچک باشند.

Is this page useful?Edit this page